وضعیت بافت تاریخی اهواز در آشفتگی؛ شهرداری بی‌تفاوت
قاسم آل‌کثیر، پژوهشگر میراث فرهنگی درباره‌ی وضعیتِ بافت تاریخی اهوازدر گفت‌وگوی با روزنامه‌ی شهروند گفته است که با حضور فعالان میراث فرهنگی در دهه‌های اخیر و خصوصا گسترش شبکه‌های اجتماعی و نشر مطالب در رسانه‌ها، به مرور بخش‌هایی از هویت اصیلِ اهواز معرفی و بازتعریف شده است. «اهواز با تاریخِ دیرینه اکنون نزدیک به ۳۳۷ هكتار بافت تاريخي با بيش از ۳۰۰ پلاك خانه تاريخيِ ثبت نشده دارد.»
آل‌کثیردر روزنامه‌ی شهروند افزوده است که شهرداری اهواز هیچ‌گاه برنامه‌ریزی و برجسته‌سازیِ بخشِ تاریخیِ اهواز را در دستور کارش به شکلی جدی قرار نداده است. خصوصا اکنون که شهرداری اصفهانی دارد.«فعالان انتظار داشتند حداقل همچون اصفهان برای بافت تاریخی اهواز تصمیماتی اساسی گرفته شود. اگرچه تاکنون هنوز تصمیمی موثر و جدی در این خصوص از سوی شهردار اهواز را ندیدیم.»
به گفته این پژوهشگر میراث فرهنگی شهرداری اهواز حتی خطاهای خود را از جمله اصلاحِ عنوانِ تابلوی محله‌ی آسیاباد به آسیه‌آباد را نیز انجام نمی‌دهد. «وضعیت بافت تاریخی اهواز از پارک کوهساران، آسیه‌آباد، عامری تا مرکز شهر اهواز اکنون کاملا آشفته است.»
شهرداري، ميراث فرهنگي با نظارت و همرایِ شوراي شهر می‌توانند در يك همكاري هماهنگ خانه‌هايي را كه در اختيار گمرك، راه‌آهن، دانشگاه، آموزش و پرورش و بانك ملي قرار دارند را به‌صورت مشاركتي مرمت و احيا كنند. «بخشِ مادیِ هويت‌هاي محلي در شهرهای مختلف خوزستان حق تداوم دارند و نبايد مورد بي‌مهري واقع شدند.» بازار قهوه جدید یا «سوگ العریان» و بازار سنتی عامری از جاذبه‌های بازار گردی در شهرستان اهواز به شمار می‌روند. «نیاز است ضوابط میراثی و گردشگری برای آنها در نظر گرفته شوند و گامی در زمینه‌ی توسعه گردشگری شهری برداشته شود.»
اکنون خانه ماپار اهواز الگویی مناسبی برای احیای ابنیه‌های تاریخی شده است و پس از آن شاهدِ راه‌اندازی عمارت خانه‌ی هوزای (هنرستان ارامنه) هستیم. آل‌کثیر معتقد است که لازم است قوانینی اتخاذ شود تا شهرداری بافت تاریخی راه‌اندازی شود. بلندمرتبه‌سازی‌ها در بافت تاریخی اهواز رخ ندهد؛ بلندمرتبه‌سازی در بافت تاریخی ازجمله در اهواز قدیم و امتداد آن در منطقه یک شهرداری باعث شد که اغلب مردم به سمت تخریب و بلندمرتبه‌سازی خانه‌هایشان گرایش پیدا کنند.
