خاموشی کارخانه‌ها؛ امنیت شغلی کارگران در خطر است
مشکلات تأمین انرژی صنایع در جغرافیای ایران به معضلی جدی برای امنیت شغلی کارگران و ادامه فعالیت کارخانه‌ها تبدیل شده است. کاهش ظرفیت تولید ناشی از قطعی مداوم برق و گاز، کارگران را نگران آینده شغلی‌شان کرده و کارفرمایان را با زیان‌های سنگین مواجه ساخته است.
به گزارش منابع کارگری، صنایع بزرگ مانند نفت، گاز، خودرو، و پتروشیمی‌ها به دلیل عدم تأمین انرژی کافی، با نیمی از ظرفیت خود فعالیت می‌کنند. کارگران صنایع مختلف، از جمله کارگران کارخانه «صنایع چوب و کاغذ ایران» در تالش، با برگزاری اعتراضاتی نسبت به بحران تولید و خطر بیکاری هشدار داده‌اند.
یکی از کارگران این کارخانه اظهار داشته است که مشکلات مدیریتی و مالی، همراه با عدم تأمین انرژی، فعالیت کارخانه را به شدت مختل کرده و امنیت شغلی کارکنان را به خطر انداخته است.
مدیر یکی از شرکت‌های تولید قطعات خودرو در اراک تأکید کرده است که قطعی برق، زنجیره تولید را مختل کرده و موجب تأخیر در تحویل قطعات و شکایات قراردادی شده است. او مشکلات کنونی را نتیجه ناکارآمدی مدیریتی و فساد در بیش از چهار دهه اخیر می‌داند.
این مدیر می‌گوید: «تولید در ایران به جای ایجاد ارزش، به زنجیره‌ای از ناکارآمدی تبدیل شده است که نتیجه آن فشار بر کارگران و تعطیلی بخش‌های تولیدی است.»
طبق گزارش مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران، هر روز قطعی برق بیش از ۱۷ هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت وارد می‌کند که بیش از ۹ هزار میلیارد آن متعلق به بخش صنعت است.
کارگران پتروشیمی‌ها و کارخانه‌های فولاد نیز وضعیت بحرانی مشابهی را گزارش کرده‌اند. به گفته یکی از کارگران پتروشیمی بندر امام، تولید این مجتمع در پاییز و زمستان ۱۴۰۳ به دلیل قطعی مداوم برق و گاز، تا ۴۰ درصد کاهش یافته است.
کارشناسان هشدار داده‌اند که در صورت عدم حل ناترازی انرژی، رشد مصرف گاز و برق به بحران ژئوپلتیکی تبدیل خواهد شد. تعطیلی نیروگاه‌ها و کاهش ظرفیت تولید صنایع، علاوه بر زیان اقتصادی، بحران بیکاری را نیز تشدید خواهد کرد.
علی‌اصغر آهنی‌ها، نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار، اظهار داشت که تنها ۵۰ درصد ظرفیت صنایع در شهرک‌های صنعتی فعال است. او از افزایش هزینه‌های کارفرمایان در ماه‌های پایانی سال و فشارهای ناشی از پرداخت عیدی و پاداش‌ها خبر داده است.
بحران تأمین انرژی و ناکارآمدی مدیریتی، صنایع ایران را به مرز تعطیلی کشانده و امنیت شغلی هزاران کارگر را به خطر انداخته است. به نظر می‌رسد بدون راهکارهای فوری و عملی، این بحران نه‌تنها اقتصاد، بلکه ثبات اجتماعی کشور را نیز تهدید خواهد کرد.
