ترک خوردن زمینهای اهواز از بیآبی ؛ حوضه کرخه در وضعیت بحرانی
عدم پرداخت حقابه رودخانههای دز و کرخه،باعث شده تا جلگه پُرآب اهواز از بیآبی ترک بردارد و جزیرههای خاکی نوظهور در حریم آبی این رودخانهها مشاهده شده است.
از ابتدای خردادماه امسال تا کنون حقابه رودخانههای دز و کرخه پرداخت نشده و با وجود اعتراض مردم شوشتر و انتشار تصاویری از بستر رودخانه دز که خالی از آب و خشک است، همچنان بدون پاسخ مانده است.
منابع خبری محلی میگویند، رودخانه دز در شعیبیه شوشتر تا دزفول چنان خشک است که میتوان در بستر رودخانه به راحتی پیادهروی طولانی داشت.
ریشه خشک شدن دز برای اولین بار درطول تاریخ به سد تنظیمی دزفول تا بند قیر که محل اتصال رود دز و کارون است، برمیگردد. گفته میشود خروجیهای سد تنظیمی دز از ۱۷ تا ۲۲ خردادماه امسال بطور شدیدی با کاهش روبرو شده و در حال حاضر روزانه ۳۵ مترمکعب آب از سد دز به رودهای پائیندست سد کرخه انتقال داده میشود اما همچنان مهمترین نگرانی مربوط به کاشت شلتوک در هر جایی ازمنطقه و بهخصوص پاییندست سد کرخه است.
رسانههای داخلی میگویند، سازمان آب و برق اهواز، از دادن پاسخ به خبرنگاران در این رابطه خودداری میکند، آنهم در شرایطی که تأمین آب برای آشامیدن، بهداشت، کشاورزی توسعه یافته، آبزیان، صنعت دامداری و صنایع بزرگی همچون کشت و صنعت نیشکر دهخدا در حوضه کارون و دز با صدمات جبرانناپذیری روبرو شده است.
بر اساس گزارشهای منتشر شده، در حوضه کرخه از حمیدیه به سمت خفاجیه(سوسنگرد)، رفیع و هورالعظیم بحران نبود آب آشامیدنی و بهداشت، تشنگی زمین و دام سنگین را روز به روز افزایش میدهد. این خشکسالی غیرطبیعی در جلگه اهوازبرای اولین بار در طول تاریخ رخ داده که از غنیترین ذخایر طبیعی آب برخوردار بوده است.
رودخانه کارون از مهمترین میراثهای طبیعی و پُرآبترین رودخانه منطقه اهواز با منشأ ۴ هزار و ۲۲۱ متری در رشته کوههای زاگرس است و از زردکوه بختیاری در شهرستان کوهرنگ تا انتهاییترین قسمت غربی استان چهارمحال و بختیاری ادامه پیدا میکند. کارون و کرخه رگهای آبی جلگه اهوازهستند که حیاتِ شهر و روستای این منطقه در مساحت ۶۴ هزار و ۵۷ کیلومتر مربعی به آنها وابسته است.
کرخه، سومین رود طولانی ایران به طول ۹۰۰ کیلومتر پس از کارون و سفیدرود است که از زاگرس سرچشمه میگیرد و در تغذیه هورالعظیم در مرز ایران و عراق نقش حیاتی دارد.