اعتراف عضو«هیئت مرگ»؛مخالفان بدلیل توطئه‌های، «داشتن انسجام» و«قطع‌کردن سیم تلفن» و«شکستن لامپ» اعدام شدند
نیری دلیل محاکمه مجدد و اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی درسال 67 که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند را این گونه توجیه میکند که «این‌ها در زندان دوباره شلوغ کردند. در فضای زندان باز هم انسجام خودشان را داشتند. نه تنها رابطه تشکیلاتی داشتند بلکه تشکیلات جدیدی هم درون زندان به وجود آورده بودند.
حسینعلی نیری، حاکم شرع وقت، عضو هیئت مرگ و یکی از صادرکنندگان حکم اعدام‌های دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال 67 از آن اقدام دفاع کرده ومی گوید: که در آن شرایط، نمی‌شود با «قربانت بروم و فدایت بشوم» کشوررا اداره کرد.
او از صدور حکم اعدام هزاران زندانی این گونه دفاع می کند: «جو زندان دستشان بود و لذا توطئه‌های جدید در کار بود. اینطور نبود که آن‌ها فقط بخواهند ایام حبسشان را بگذرانند.»
این عضو«هیئت مرگ» اعدام زندانیان سیاسی سال 67 تنها به «قطع‌کردن سیم تلفن» و «شکستن لامپ» به عنوان مصادیق توطئه زندانیان اعدام‌شده اشاره کرده است.
یا هیئت اعدام در سال 67 شامل حسینعلی نیری، حاکم شرع وقت، مرتضی اشراقی، دادستان وقت، ابراهیم رئیسی، معاون دادستان وقت و رئیس جمهوری کنونی ایران و مصطفی پورمحمدی، نماینده وقت وزارت اطلاعات در زندان اوین بود.
این هیئت با موافقت خمینی، اولین رهبر حکومت آخوندی تهران علیه زندانیان سیاسی اقدام به صدور حکم اعدام کرد.
به گفته خانواده برخی از اعدام‌شدگان و افرادی که از اعدام‌ها جان سالم به در برده‌اند، بسیاری از بازداشت‌شدگان در دهه 60 جوانانی در دهه 20 زندگی خود بودند که به گفته زندانیان اغلب به‌دلیل «داشتن اعلامیه و نه فعالیت مسلحانه بازداشت شده بودند» و در تابستان 67 در حال گذراندن محکومیت خود بوده یا حتی محکومیتشان تمام شده بود.
مهمترین سندی که وجود این اقدام توسط مقامات عالی ایران را ثابت کرد، انتشار فایل صوتی حسینعلی منتظری، جانشین رهبر وقت جمهوری اسلامی در مرداد 1395 توسط سایت او بود که طی آن منتظری خطاب به هیئت اعدام که در صدد جلب رضایت او بودند، گفت: «شما را در آینده جزء جنایتکاران در تاریخ می‌نویسند.»
