خسرو طرفی رئیس بدنام زندان شیبان اهواز و عامل سرکوب زندانیان عرب اهوازی
خسرو طرفی، رئیس زندان شیبان اهواز، به دلیل سیاستهای سرکوبگرانه و فشار بر زندانیان سیاسی و عقیدتی، یکی از بدنامترین چهرههای زندانبانی در اهواز به شمار میرود.
او در سالهای گذشته مسئولیت مدیریت زندانهای شوشتر و آبادان را نیز بر عهده داشته و همواره به اتخاذ روشهای سختگیرانه علیه زندانیان شناخته شده است.
در حال حاضر، زندان شیبان اهواز تحت مدیریت وی به محلی برای شکنجههای روانی و جسمی زندانیان سیاسی تبدیل شده است.
تهدید زندانیان سیاسی به اعدام
در آبانماه ۱۴۰۳، خسرو طرفی حبیب دریس و سید سالم البوشوکه، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان را تهدید به اعدام کرد و اعلام کرد که هیچ تخفیف یا عفوی برای آنها در نظر گرفته نخواهد شد.
وی همچنین با اشاره به اجرای احکام دیگر همپروندهایهای آنها، از انتقال آنها به صف اجرای حکم خبر داد.
تشدید فشارها و محدودیتها
از زمان انتصاب خسرو طرفی به ریاست زندان شیبان، محدودیتها و فشارها بر زندانیان، بهویژه زندانیان سیاسی، شدت گرفته است. این محدودیتها شامل:
- ممنوعیت ملاقات حضوری زندانیان سیاسی
- محرومیت از امکانات اولیه مانند خرید از فروشگاه زندان و دسترسی به کتاب و روزنامه
- انتقال زندانیان با جرائم اجتماعی به بند زندانیان سیاسی
مرگ خاموش زندانیان عرب سیاسی
بر اساس گزارشهای فعالان حقوق بشر، مقامات زندان شیبان اهواز با جلوگیری از دسترسی زندانیان سیاسی به امکانات درمانی، عملاً زمینه «مرگ خاموش» آنها را فراهم کردهاند. زندانیان این زندان به دلیل شکنجههای مداوم و شرایط وخیم به بیماریهای جدی مبتلا شدهاند، اما با اعزام آنها به مراکز درمانی مخالفت میشود.
زندان شیبان، تحت مدیریت خسرو طرفی، به نمادی از سرکوب و نقض حقوق بشر در اهواز تبدیل شده و فشارهای اعمالشده بر زندانیان سیاسی در این زندان با انتقادهای گسترده فعالان حقوق بشر مواجه شده است.