چرا دیگر خبری از نیروی هوایی قدرتمند حکومت تهران نیست؟

در حالی که تنش‌ها میان اسرائیل و حکومت تهران به اوج رسیده و تمرکز عمده بر توان موشکی ایران و نیروی هوایی اسرائیل است، نیروی هوایی ایران در این معادله تقریباً غایب است. این غیبت به دلیل فرسودگی ناوگان هوایی ایران است که روزگاری یکی از قوی‌ترین نیروهای هوایی منطقه محسوب می‌شد.

فرسودگی ناوگان هوایی ایران

مشکل نیروی هوایی ایران به خلبان‌های این کشور مربوط نیست؛ بلکه به ناوگان فرسوده‌ای برمی‌گردد که سال‌هاست از عمرش می‌گذرد. اکثر جنگنده‌های نیروی هوایی ایران، از جمله فانتوم‌های F-4، F-5 و تامکت‌های F-14، مربوط به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی هستند.

این هواپیماها در زمان خود بسیار پیشرفته بودند، اما در برابر جنگنده‌های مدرن امروزی مانند F-35های رادارگریز و F-16های پیشرفته، کارایی چندانی ندارند.

سیاست‌های ضدغربی حکومت تهران، به‌ویژه قطع روابط با آمریکا، ایران را از دستیابی به تجهیزات مدرن هوایی بازداشته است. در حالی که کشورهای منطقه مانند ترکیه، عربستان، امارات و قطر به‌طور مداوم به ناوگان هوایی خود تجهیزات جدید اضافه می‌کنند، ایران به خرید محدود جنگنده‌های قدیمی از روسیه بسنده کرده است.

حتی جنگنده‌های MiG-29 و سوخو-۳۵ که امیدی برای بهبود توان نیروی هوایی ایران بودند، هنوز از روسیه به این کشور تحویل داده نشده‌اند. این در حالی است که پدافندهای روسی S-300 نیز در مقابل حملات اسرائیل کارایی چندانی نداشته‌اند.

وعده‌های بی‌سرانجام تولید جنگنده‌های بومی

در داخل ایران، پروژه‌هایی مانند جنگنده‌های «کوثر»، «آذرخش» و «صاعقه» به‌عنوان دستاوردهای بومی معرفی شده‌اند؛ اما این هواپیماها در بهترین حالت، همان F-5های قدیمی با تغییرات ظاهری هستند.

ساخت جنگنده‌های مدرن به مراحل پیشرفته‌ای از طراحی و تست نیاز دارد که هیچ‌یک از این پروژه‌ها در نمایشگاه‌های بین‌المللی یا در حضور کارشناسان نظامی بین‌المللی آزمایش و ارزیابی نشده‌اند.

پرسش‌های بی‌پاسخ درباره جنگ با اسرائیل

با افزایش هزینه‌های نظامی و درگیری‌های منطقه‌ای، بسیاری از مردم و حتی برخی از ارتشیان ایران این پرسش را مطرح می‌کنند: چرا حکومت تهران باید وارد جنگ با اسرائیل شود؟ آیا اسرائیل به ایران حمله کرده یا تهدیدی برای خاک ایران محسوب می‌شود؟ چرا حکومت تهران سرنوشت کشور را به مسائل غزه و لبنان گره زده است، در حالی که کشورهای عربی و اسلامی دیگر چنین رویکردی ندارند؟

سیاست‌های حکومت تهران، به‌ویژه پس از انقلاب، به اخراج و حذف نیروهای باتجربه ارتش و تضعیف نهادهای نظامی انجامیده است. اما اکنون، در میان افکار عمومی و محافل نظامی، این سوال مطرح است که آیا جنگ با اسرائیل و هزینه کردن منابع و جان انسان‌ها در راستای منافع ملی ایران است یا خیر.

نویسنده : مراد ویسی /منبع : اینترنشنال