تثبیت سیاست‌های ضدکارگری با انتصاب ربیعی؛ شکنجه‌گر دهه ۶۰ در دولت پزشکیان
در پی انتصاب علی ربیعی، یکی از مقامات امنیتی و شکنجه‌گران مشهور دهه ۶۰، به عنوان دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور پزشکیان، انتقادات فراوانی به این تصمیم وارد شده است. ربیعی که سابقه‌ای طولانی در سرکوب کارگران و فعالیت‌های امنیتی در وزارت اطلاعات دارد، از سوی منتقدان به عنوان فردی سرکوبگر و مجری سیاست‌های ضدکارگری شناخته می‌شود.
بر اساس گزارش‌ها، علی ربیعی در دوران جنگ حکومت تهران و عراق به عنوان عضو سپاه پاسداران فعالیت داشت و در سرکوب مخالفان و معترضان نقش ویژه‌ای ایفا کرد. وی همچنین در دهه ۶۰ به عنوان معاون وزیر اطلاعات تحت فرماندهی محمد ری‌شهری و علی فلاحیان، دو تن از سران سرکوبگر جمهوری اسلامی، فعالیت کرد.
ربیعی علاوه بر نقش‌های امنیتی، مسئولیت‌هایی در زمینه‌های اجتماعی نیز داشته است. وی در دوران ریاست جمهوری خاتمی، به عنوان مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور فعالیت کرد و در تصمیمات مهم ضدکارگری دولت نقش بسزایی داشت.
منتقدان این انتصاب را نشانه‌ای از ادامه سیاست‌های سرکوبگرانه و ضدکارگری در دولت پزشکیان می‌دانند. این انتصاب بار دیگر توجه‌ها را به گذشته تاریک علی ربیعی و نقش وی در سرکوب مردم و کارگران در دهه‌های گذشته معطوف کرده است.
