دوگادوگانگی حکومت تهران در سیاست‌های داخلی و خارجی: حمایت از دولت دوگانه برای فلسطین، اما سرکوب ملیت‌های غیر فارس
حکومت تهران همواره در سیاست خارجی خود از تشکیل دولت دوگانه برای فلسطین و اسرائیل حمایت کرده است، اما در مواجهه با ملیت‌های مختلف در جغرافیای ایران رویکردی کاملاً متفاوت اتخاذ می‌کند.
این حکومت که سال‌هاست از سرکوب ملیت‌های غیرفارس در ایران به عنوان سیاست اصلی خود استفاده می‌کند، همواره تأکید داشته که ایجاد حقوق مستقل برای این ملیت‌ها منجر به تجزیه کشور خواهد شد.
در حالی که همین نسخه‌ای که برای فلسطین می‌پیچد، می‌تواند در ایران نیز به کار گرفته شود؛ به رسمیت شناختن دولت‌های ملیت‌های مختلف و احترام به حقوق آنها.
حکومت تهران با استفاده از منابع مالی عظیمی همچون نفت اهواز و معادن طلای کردستان و بلوچستان، گروه‌های شبه‌نظامی خارجی مانند حزب‌الله، حماس، حشدالشعبی، فاطمیون سوریه و حوثی‌ها را تأمین مالی و نظامی می‌کند.
این در حالی است که در داخل کشور، به مردم بومی و ملیت‌های غیرفارس حتی از دادن شغلی ساده در شرکت‌های نفت و گاز مناطق خودشان خودداری می‌کند.
این سیاست دوگانه باعث شده که بسیاری از مردم و تحلیل‌گران سیاسی به این نتیجه برسند که حکومت تهران با اولویت دادن به منافع خارجی و سرکوب حقوق داخلی، به زودی با چالش‌های جدی‌تری روبرو خواهد شد.
سیاست حمایت از استقلال و تسلیح گروه‌های خارجی مانند حزب‌الله و حماس، که از سال‌ها پیش توسط حکومت تهران به اجرا درآمده، به وضوح نشان می‌دهد که این حکومت توانایی و منابع کافی برای به رسمیت شناختن حقوق ملیت‌های غیرفارس را نیز دارد.
اما به جای اجرای این سیاست در داخل کشور، به سرکوب و نقض حقوق این ملت‌ها ادامه می‌دهد.
پرسش اساسی اینجاست: آیا زمان آن نرسیده که مردم و جامعه بین‌المللی به این تناقضات توجه بیشتری کنند و برای تغییرات اساسی در این سیاست‌ها فشار بیاورند؟
سعیده بندر
