مهندسی مدرن بازیچه دست سیاستمداران؛انتقام طبیعت از تخریب منابع طبیعی منطقه الاحواز(اهواز)
اغلب مردم و برخی از کارشناسان میگویند بین سدهای ساخته شده در ترکیه و وقوع زلزله با احتمال زیاد نسبت بسیار نزدیکی وجود دارد و دستکاری طبیعت فاجعهآفرین شده است.
وقتی مهندسی مدرن بازیجه دست سیاستمدارن می شود، درمییابیم که مهندسی مدرن چه قدرت عظیمی به بشر جدید برای دستکاری محیطهای طبیعی و اجتماعی و بنا کردن محیط مصنوعی داده است. مهندسی مدرن، انسان سیاست مدار را بسیار توانا ساخته است و به همین خاطر انسان جدید بسیار خطرناکتر از انسان وحشی غارنشین است. انسان در دخل و تصرف در محیط طبیعی و اجتماعی بسیار تواناتر شده است و خطر نیز در همینجا نهفته است.
با مطالعه در اخبار ارائه شده از مناطق زلزله اخیر ترکیه آمده است که در منطقهای که زلزله رخ داده بیش از ۳۰ سد بزرگ و کوچک وجود داشته که همگی ترک خوردهاند، سد آتاتورک نیز ترک خورده و دریچههای آن را باز کردهاند که آسیب بیشتری را متحمل نشود.
تركيا تفتح بوابات سد أتاتورك ووصول المياه إلى العراق pic.twitter.com/ggnJz08gjf
— البيئة والطبيعة (@Abdull_Alorini) February 9, 2023
مدیران سیاسی و منطقهای در بسیاری از کشورهای منطقهی خاورمیانه توسعه را با ساخت و ساز تعریف میکنند و بخش هنگفتی از سرمایههای بشری را در ساخت و سازهای عظیم نظیر سدسازی هزینه میکنند و در بسیاری موارد آسیبهای بسیار جدی به سرمایههای طبیعی و بشری وارد میکنند. آنها عظمت فیزیکی و چشمپرکن و دستکاری طبیعت را با توسعه اشتباه گرفتهاند.
اغلب مردم و برخی از کارشناسان می گویند بین سدهای ساخته شده در ترکیه و وقوع زلزله با احتمال زیاد نسبت بسیار نزدیکی وجود دارد و باز هم دستکاری طبیعت فاجعهآفرین شده و بلندپروازیها و جاهطلبیهای حکومت ترکیه و حکومت تهران با راهاندازیی پروژهی عظیم سدسازی که «جنگ آب» نام گرفته است، زلزله عظیمی را در ترکیه و سوریه رغم زده است.
در این مورد دانش بشر کنونی کافی نیست و آنچه هماکنون مطرح شده را کسی نمی تواند نادیده بگیرد و نه می تواند رد کند. اما همین قدر میدانیم که دستکاری بیش از حد در طبیعت و تغییر بافت طبیعت برای مقاصد شخصی و گروهی خطایی راهبردی است و اغلب منجر به نابودی سرمایههای اقتصادی، منابع، اجتماعی، و تاریخی بشری و طبیعی میشود.
این نوع نگرش به توسعه در حکومت آخوندی تهران به اوج خود رسیده است متأسفانه چنین نگرشی در میان مدیران و مقامات حکومت تهران بشدت رواج دارد و حکومت تهران با ایجاد سدهای بزرگ،خشکاندن رودهای کرخه و کارون،تالاب ها و تغییر مسیر آب رودخانه ها و . . . همچنان در مقیاس بزرگ در حال تخریب طبیعت منطقه الاحواز(اهواز) است.
این نوع نگرش به توسعه با ورود مهندسی مدرن در جغرافیای ایران بسیار دامنگیر شده است و لطمات بزرگی به منابع طبیعی و اجتماعی منطقه الاحواز(اهواز) وارد کرده و بسیاری از سرمایههای تاریخی منطقه الاحواز(اهواز) را از بین برده است. نمونهی رسواکنندهی آن احداث سد گتوند توسط حکومت تهران در این منطقه است. هماکنون آبگیری سد چمشیر در منطقه الاحواز(اهواز) شکلدهی تخریب زیست محیطی جدیدی بوده و هشداری جدید از فاجعه جدید دیگر است.