«مرگ در فاضلاب های روباز» سهم بچههای عرب اهوازی
خانوادهها اما زمانی متوجه غیبت فرزندشان میشوند که شاید دیگر کار از کار گذشته و پساز ساعتها جستوجو با جسد بیجان کودکشان که در یکی از همین جویهای روباز غرق شده روبهرو میشوند. تراژدی تکراری مرگ کودکان در فاضلاب های اهواز باز هم درپی مرگ کودک یک ساله، باعث جریحهدار شدن احساسات عموم شهروندان شده است. قصه تلخ فاضلابهای فرسوده و جویهای روباز در اهواز چند سالی میشود که به مرگ کودکان بیگناه به واسطه غرق شدن در این جویها ختم میشود. کودکانی که بیخبر از هر چیزی برای بازیهای کودکانه خود به قصد رفتن به خیابان و اطراف خانه خارج میشوند، غافل از اینکه مرگ در چند قدمی آنها به انتظار نشسته و خانوادهها بیخبر از آنچه در انتظار فرزندانشان است به خیال آنکه کودکشان در بیرون خانه مشغول بازی با همسن و سالان خود است، ساعتها را سپری میکنند. خانوادهها اما زمانی متوجه غیبت فرزندشان میشوند که شاید دیگر کار از کار گذشته و پساز ساعتها جستوجو با جسد بیجان کودکشان که در یکی از همین جویهای روباز غرق شده روبهرو میشوند ولی چه کسی پاسخگو است؟ پاسکاری مسئولیت چنین مرگهای دردناکی بین آبفا و شهرداری سبب شده که سالها این مسئله همچنان حل نشده باقی بماند و پروندههای باز چنین مرگهایی نیز غم و غصه مضاعفی را به خانوادههای آنها تحمیل کند. آبفا با مطرح کردن این مسئله که در مناطق فاقد شبکه فاضلاب هیچ جوی روبازی را مدیریت نمیکند، مسئولیت را به گردن شهرداری میاندازد و شهرداری با پاسخ اینکه جویهای روباز موجود برای دفع آبهای سطحی ساخته شده و نه هدایت فاضلاب منازل، مسئولیت را متوجه آبفا میداند. باید به جای مقصر دانستن یکدیگر و پاسکاری جان کودکان از دست رفته نسبت به چارهاندیشی عاجل برای نجات جان شهروندانی که گاهگداری خود یا وسیلههای نقلیه شأن به واسطه سقوط در این جویها دچار آسیب جانی و مالی میشوند، اقدام کرد. گاهی کودکان هم به واسطه ریزجثگی و ناآگاه بودن در این جویها سقوط و به دلیل غرقشدگی جان خود را از دست میدهند و اگر در مواردی هم به واسطه شهروندی نجات پیدا کنند، خاطره تلخ و استرس این مسئله زیبایی بازیهای دوران کودکی را از آنها میگیرد. آبفا یا شهرداری چه تفاوتی دارد، وقتی جان شیرین کودکان معصوم و بی گناه زیر سایه غفلت متولیان امر رنگ میبازد؟ چرا با وجود مرگ چندین کودک تا به حال هیچ راهکار عاجلی برای رفع این معضل نشده و همچنان شاهد بروز حادثه هستیم. «فارس حیدری» کودک یک ساله ساکن در کوی گلدشت قربانی دیگر این جویهای روباز در اهواز است که سه روز قبل جان باخت؛ هرچند جزئیات دقیق این حادثه و اینکه چرا کودکی که شاید توان حرکتی (راه رفتن) کامل را ندارد باید تنها و بدون هیچ همراهی در خیابان باشد، هنوز مشخص نیست ولی چرا پرونده مرگ دیگر کودکان از سوی مسئولان مربوطه تعیین تکلیف نشده و یا اگر هم شده چرا به اطلاع عموم نرسیده است. پدر این کودک میگوید: بامداد جمعه همراه با خانواده مقابل در منزل بودیم و با غفلتی کوتاه فرزندمان از ما جدا شد؛ وقتی متوجه غیبت فارس شدیم خیلی دنبال او گشتیم ولی کار از کار گذشته بود. جاسم حیدری با اشاره به اینکه کودک خردسالش فقط یک سال و چهار ماه سن داشت، ادامه میدهد: بر اساس فیلم دوربینهای مداربسته فارس ما ۳۱ دقیقه در کانال مانده بود و بعد جان داد. او گلایه میکند: این جوی روباز است و هیچ حفاظی ندارد، عمق آب به نیم متر میرسد و برای کودکان خطرناک است؛ حداقل اگر تخلیه آب را با لایروبی انجام میدادند، کار به اینجا نمیرسید که جگرگوشه خود را به خاک بسپاریم.