کاهش صید صیادان با ورود فاضلاب های صنعتی به دریاها و افزایش میزان جیوه آب
فاضلابهای صنعتی شرکتهای پتروشیمی سبب افزایش میزان جیوه آب دریاهای بوشهر وهرمز شده است و آب در بسیاری از مناطق جنوب سنگین شده است. چنین آبی قابلیت پرورش ماهی را ندارد و حیات صیادان و مردمان این منطقه در خطر است.
علاوه بر صید ترال چینی ها تغییرات شیمیایی موجود در دریاهای جنوب میزان ماهی ها را کاهش داده و همین مسئله بر روی معیشت صیادان تاثیر مستقیم گذاشته است. سالهای گذشته در فصل پاییز و زمستان باد جنوب شرقی میآمد و این باد دریا را زیر و رو میکرد و باعث میشد میزان صید صیادان افزایش پیدا کند.
تور گردان یا پیالهای و تور انتظاری در بین صیادان جنوب شایع و مرسوم است. در صید گردان تور در دریا انداخته میشود و لنج حرکت میکند، در این صید این امکان وجود دارد که یک لنج 10 تن ماهی صید کند به عبارت دیگر در صید ترال ماهی بهصورت گلهای صید میشود.
این نوع صید در شمال بندر دیر بسیار شایع است هر چند دولت صید ترال را محدود کرده است اما هنوز تعدادی از لنجها که از بوشهر میآیند این گونه صید میکنند.دولت به صیادان مجوز صید تورگردان پیاله ای را نداده است اما صیادان چینی به راحتی با دستگاهها ی ترال تمام موجودات دریا را جمع می کنند و موجب انقراص برخی از گونه ها را فراهم کرده اند.
شایان ذکر است که به قایقهای مردمان بوی و صیاد در این ناحیه مجوز داده نمی شود . درحال حاضر فقط290 قایق با مجوز کار میکنند و 700 قایق بدون مجوز فعالیت خود را دنبال میکنند.
پیش از انقلاب با هدف صید میگو صیادان تور به دریا میانداختند و اگر در تور ماهی هم صید میشد آن را به دریا برمیگرداندند این گونه دریا دست نخورده بود. اما هم اکنون با بالا رفتن میزان صید، توازن دریا و اکوسیستم دریا به هم خورده است.
در حال حاضر فاضلابهای صنعتی شرکتهای پتروشیمی از یک طرف میزان جیوه آب را افزایش می دهد، و سبب شده است که آب در بسیاری از مناطق جنوب کشور سنگین شود. چنین آبی قابلیت پرورش ماهی را ندارد.
صیادان در جنوب کشور یک زندگی حداقلی و زیر خط فقر دارند تورم نیز باعث شده است زندگی آنها دشوارتر شود. صیادی که نتوانسته صید کند توانایی خرید یک کیسه برنج 280 هزار تومانی را ندارد و امرار معاش برای آنها واقعا دشوار شده است.
درحال حاضر بسیاری از صیادان برای اینکه به زندگی حداقلی خود ادامه بدهند بنزین 3 هزار تومانی خریداری و به دریا میروند و اگر دولت مجوز صید و سوخت به آنها بدهد راضی خواهند شد. اکثر صیادان سوادی ندارند که در ادارت دولتی بروند و مشکلات را بیان کنند.